خاطرات منمینویسم آنچه سرنوشت برایم نوشته باشد.

رسیدیم روز دهم عید من هوز درگیر بنایی ام. نمیخواستم راجب کلاسم تو دانشگاه بنویسم ولی گفنم خوبه بمونه برا آینده که میدونم میخندم به این حالم اون موقع. همکلاسیای اسطوره ای دارم خدایی به جز سه چهارتاشون که رو اسمشون قسم میخورم بقیشون اصن بدرد نمییخورن. بهتر اینجوی بگم بچن ینی با بچه 4 ساله هیچ فرقی نمیکنن. فعلا یه چشمشو میگم تا بعد.

فرض کنین یه دختری که غیر دو سه تا رفیق و یه سری پسر .... کسی اصن آدم حسابش نمیکنه رفته پیش استاد گفته بچه ها نمیخوان آقای شاهوردی نماینده باشه و میخوان من نماینده باشم. واس دو نمره چنان زیراب منو زده که استاد منو از اتقش بیرون کرد.

این یکی از اسطوره های همکلاسیمه دیگه خودتون تا تهشو بخونین.

امروز روز دوم ساله کرونا همه جهانو درگیر کرده. ایران ماهم از این قضیه مستثنا نیست. الان 3 هفته است که بخاطر کرونا دانشگاه ها و مراکز آموزشی تعطیل شدن. یه هفتس که برای فرار از بیکاری  بنایی خونمونو شروع کردیم.

دیگه خسته شدم خداییش کار سختیه مخصوصا که تو این اوضاع کارگر گیرنمیاد مجبوریم خودمون همه کار بکنیم.